Wat is een huilbaby precies?

Een baby is dus een huilbaby wanneer hij 3 weken achter elkaar voor 3 dagen per week en 3 uur per dag aan het huilen is. Bij een niet-huilbaby wordt er zo’n 1,5 uur per dag gehuild, dus dat is de helft minder. Je kunt een huilbaby herkennen aan:

• Het krijsen tijdens het huilen. Vaak wordt er meer gekrijst dan gehuild.
• De baby is moeilijk of onmogelijk troostbaar tijdens een huilbui.
• De baby heeft vaak hoofdpijn, wat vermoedelijk door het vele krijsen komt. Je kindje zoekt dan verlichting tegen een leuning om het hoofd tegenaan te leunen.
• Er zijn nauwelijks verschillen in de huilbuien te herkennen. De baby huilt hetzelfde bij honger, vermoeidheid of behoefte aan aandacht, en de verschillen zijn dus niet makkelijk te herkennen.
• De baby kan slecht tegen verandering en schrikt snel
• De baby is snel afgeleid
• De baby is overbeweeglijk
• Het lichaam van de baby is vaak stijf. Hierdoor kiest hij van een voorkeurshouding waar hij dan niet meer uit wilt komen
• Het buikje van de baby is vaak hard

Dit zijn symptomen die kunnen wijzen op een huilbaby. Heeft je baby echter een aantal van deze symptomen, dan hoeft dat niet te betekenen dat hij een huilbaby is. Meestal heb je zelf wel een vermoeden als je een aantal van deze symptomen ziet in combinatie met de frequentie en duur van de huilbuien.

Wat zorgt ervoor dat je baby zo veel huilt?

Bij maar liefst 90% van de baby’s wordt er geen oorzaak gevonden voor het excessieve huilgedrag. Echter kunnen er wel wat factoren van invloed zijn om een baby zo veel te laten huilen. Dit zijn factoren die van invloed kunnen zijn op een huilbaby:

• Gezinsfactoren: Stress in het gezin kan bijdragen aan een verhoogd stressniveau bij de baby, wat zich weer kan uiten in extreem huilgedrag. Ruzies, jaloerse broertjes of zusjes, of onzekerheden met betrekking tot het opvoeden van de baby kunnen hieraan bijdragen. Vermoed je dat dit het geval is, probeer dat deze factoren in het gezinsleven te verminderen, en kijk wat het effect ervan is op je huilbaby.
• Stress na zwangerschap of bevalling: een moeder die veel stress heeft ervaren tijdens de zwangerschap of een heftige bevalling, kan ervoor zorgen dat de baby stress hieraan overhoudt. Zelfs al te veel licht-, geluids- en pijnprikkels na de geboorte kunnen hieraan bijdragen, of na een scheiding van de moeder na de geboorte.
• Oververmoeidheid: huilbaby’s slapen vaak kort en onregelmatig, waardoor ze moeilijk tot een diepe, goede rust kunnen komen. Hierdoor worden ze heel onrustig en ontroostbaar, en uiteindelijk oververmoeid, net zoals de ouders. Hierdoor kom je samen met je baby in een vicieuze cirkel terecht van oververmoeidheid.
• Geestelijke of lichamelijke factoren: baby’s met lichamelijk of geestelijk afwijkingen blijken vaker huilbaby’s te zijn. Factoren zoals autisme, handicaps, het KISS-syndroom, allergieën, reflux, liesbreuk, spruw of onrijpe darmen en darmkrampjes kunnen zorgen dat een baby meer huilt dan normaal. Echter wordt er bij de meeste huilbaby’s geen lichamelijke oorzaak gevonden. Vermoed je dat het gaat om darmkrampjes? Dan kanInfacolhelpen.

Omgaan met een huilbaby

Hier volgen tips om het omgaan met een huilbaby op de juiste manier aan te pakken:

• Begin een huildagboek. Hierin kun je bijhouden hoeveel en hoevaak je baby precies huilt. Zo krijg je inzicht in of het huilgedrag van je baby werkelijk problematisch is, of dat jij het enkel zo voelt. Met dit huildagboek ga je dan naar het consultatiebureau om tot een conclusie te komen.
• Blijf je baby aandacht geven. Je baby huilt meestal niet om het huilen, maar vaak wil hij gewoon jouw liefde en troost. Of het troosten nu werkt of niet, het is belangrijk dat je kindje weet dat jij er voor hem of haar bent. Negeer het huilen dus liever niet, maar blijf je kindje met liefde benaderen en blijf nieuwe troost manieren uitproberen.
• Rust, ritme en regelmaat. Door de vicieuze cirkel van vermoeidheid, huilen en daardoor nog meer vermoeidheid waarin huilbaby’s vaak zitten, raken huilbaby’s snel overprikkeld en gestresst, wat leidt tot nog meer huilen. Je kunt je kindje dan het beste rust en regelmaat bieden. Probeer voedingen en slaapjes zoveel mogelijk op vaste tijdstippen te doen, ookal is dat in het begin lastig. Probeer je kindje op de rustmomenten ook écht te laten rusten. Doe dit bijvoorbeeld met behulp van een inbakerdoek, waardoor je kindje misschien dieper zal slapen en zo uit de vicieuze cirkel zal komen.

Je bent niet alleen

Heb jij een huilbaby? Weet dan dat je niet de enige ouder bent die dit probleem heeft. Zo’n 15% van de baby’s hebben extreme huilbuien. De meeste baby’s stoppen met het extreme huilgedrag na 4 maanden, en er komt altijd een einde aan deze soms moeilijke periode. Wees niet schuw om hulp van je omgeving in te schakelen als de oververmoeidheid en stress door een huilbaby even teveel wordt. Vaak helpt een opa of oma, een goede vriend of vriendin of zelfs een nachtelijke nanny graag voor een nachtje, waardoor jij even aan jezelf kunt denken. Dat is ook belangrijk, want een fitte ouder kan er beter zijn voor zijn baby.