Wat is een inwendige echo?

Een inwendige echo gebruikt dezelfde onderzoekstechniek als een uitwendige echo. Er wordt namelijk gebruik gemaakt van onderzoek met ultrageluidsgolven, die zo’n hoge frequentie hebben dat je ze niet kunt horen. Deze geluidsgolven worden weerkaatst en opgevangen, waarvan het beeld zichtbaar wordt in twee-, drie- of vier dimensionale beelden op de echomonitor. Echo’s van de baarmoeder en eierstokken zijn vaak inwendig en worden gynaecologische echo’s genoemd. De echokop wordt hierbij voorzichtig via je vagina naar binnen gebracht.

Waarom een inwendige echo?

Bij een uitwendige beweegt je echoscopist, verloskundige of gynaecoloog het echoapparaat over je buik heen. Dit is de normale gang van zaken bij een zwangerschap vanaf 10 weken. Rond deze periode krijg je de eerste termijnecho. Er kan echter ook al eerder een echo nodig zijn, maar omdat voor de 10 weken de baarmoeder nog diep in het bekken zit, is dit alleen goed te zien met een inwendige echo. Inwendig echoscopisch onderzoek kan voor het volgende nodig zijn:

• Om de zwangerschap vast te stellen
• Als je erge buikpijn of bloedverlies hebt
• Om te kijken hoe lang je zwanger bent
• Om te kijken of het hartje van de baby klopt
• Om te kijken of het om een buitenbaarmoederlijke zwangerschap gaat
• Om te kijken of je een meerling krijgt
• Om te kijken of je in aanmerking komt voor een overtijdbehandeling of abortus in geval van een ongewenste zwangerschap.

Ben je niet zwanger, dan kan een inwendige echo nodig zijn om de volgende redenen:

• Pijn in de onderbuik
• Heftige menstruaties of ongewoon bloedverlies
• Onderzoeken van een vleesboom, cyste of polipe op de eierstuk
• Vruchtbaarheidsonderzoek
• Ligging van spiraaltje controleren.

Zo gaat een inwendige echo

Zo zal een inwendige echo gaan. Je gyneacoloog of verloskundige zal je hierover ook informeren:

• Zorg voor een lege blaas voor de inwendige echo. Dan gaat de echo het gemakkelijkst. Ga dus van tevoren plassen.
• Geef het bij je zorgverlener aan als je erg nerveus bent voor de inwendige echo. Zo kan de echoscopist er rekening mee houden en kan er gekeken worden hoe het onderzoek het beste gedaan kan worden. Soms is er de mogelijkheid de echokop zelf naar binnen te brengen.
• De echokop die wordt ingebracht is bij een inwendige echo veel langer en dunner dan bij een uitwendige echo. Er wordt ook een steriel condoom om de echokop gedaan, en hier wordt glijmiddel op gesmeerd.
• Een inwendige echo doet zelden pijn. De echoscopist brengt de echokop voorzichtig naar binnen en eenmaal binnen wordt de echokop bewogen om zo de baarmoeder of eierstokken goed in beeld te krijgen. De echokop kan wel koud zijn en het bewegen kan je voelen.
• Je mag zelf op de monitor meekijken.
• De uitslag wordt direct met je besproken zodra die zichtbaar is op de echomonitor. Als je de uitslag liever van je verloskundige of gynaecoloog krijgt, dan kan je dit aangeven bij de echoscopist.

Zijn er risico’s bij een inwendige echo?

Er is veel onderzoek gedaan naar de veiligheid van zowel uitwendige als inwendige echo’s. Hierbij zijn schadelijke effecten voor moeder of baby tot op de dag van vandaag niet aangetoond. Echo’s worden echter alleen geadviseerd wanneer het zinvolle informatie kan opleveren, omdat op de lange termijn ongewenste gevolgen niet zijn uitgesloten. Hierop loopt ook veel onderzoek. Een inwendige echo heeft in ieder geval geen extra risico’s bij bloedverlies en ook het risico op een miskraam wordt er niet mee vergroot.

Benieuwd welke controles en echo's je allemaal nog meer krijgt tijdens de zwangerschap? Volg de zwangerschapscursus, deel van ons online cursuspakket