Wat is autisme?
Autisme is een neurobiologische ontwikkelingsstoornis. Bij de ontwikkeling van de hersenen gaat er iets niet helemaal goed, waardoor er later problemen ontstaan in de informatieverwerking. Dit uit zich vooral in gedrag en contact. De vaardigheden op sociaal en communicatief gebied worden hierdoor niet optimaal ontwikkeld.
Oorzaken autisme
Waardoor de informatieverwerking misgaat, is nog niet helemaal duidelijk. Autisme is genetisch bepaald, maar er wordt ook onderzocht of het zou kunnen liggen aan omstandigheden in de baarmoeder of na de geboorte. Inmiddels wordt ook wel de term Autisme Spectrum Stoornis gebruikt, afgekort ASS. Meerdere vormen van autisme, zoals Asperger, worden nu ondergebracht onder deze term.
De signalen zijn op jonge leeftijd nog niet erg herkenbaar. Daardoor wordt het vaak pas duidelijk dat een kind autisme heeft tegen de tijd dat hij naar de basisschool gaat. Toch wordt er steeds meer op allerlei signalen en symptomen gelet, zodat de ontwikkelingsstoornis eerder kan worden geconstateerd. Zo heeft een kind met autisme vaak moeite met oogcontact, vindt hij het lastig om gebaren en gezichtsuitdrukkingen te begrijpen en worden bepaalde handelingen of bewegingen vaak herhaald. Soms schommelt het kind veel heen en weer, maakt hij herhaaldelijk bepaalde bewegingen met zijn handen of speelt hij continu met één stuk speelgoed.
Hoe herken je autisme bij een baby?
Autisme wordt niet zomaar vastgesteld, zeker niet bij baby’s. Ieder kind ontwikkelt zich anders. Dit kan bij de één langer duren dan bij de ander, wat het lastiger maakt om de diagnose vast te stellen. Vanaf het eerste levensjaar wordt het herkennen van autisme wel makkelijker, omdat er dan een duidelijk verschil zichtbaar is met andere baby’s. Soms wordt de diagnose dan al vastgesteld, maar dit is wel erg snel en gebeurt niet vaak. Wanneer een baby anderhalf jaar oud is en de baby bepaalde symptomen vertoont, beginnen de eerste zorgen vaak te spelen bij ouders.
Symptomen autisme baby
De symptomen zijn eigenlijk vooral richtlijnen en er is meer onderzoek nodig voor een echte diagnose. Het kan namelijk ook zijn dat er iets anders aan de hand is. Wanneer de ontwikkeling juist achteruitloopt in plaats van verbetert, kan dit ook op andere stoornissen wijzen. Toch kan het geen kwaad om op bepaalde symptomen te letten, want hoe eerder je erbij bent, hoe beter. Let bijvoorbeeld eens op hoe je baby reageert op jou, je partner of andere kinderen.
- Zoekt hij snel troost of houdt hij juist niet van knuffels?
- Blijft een reactie uit wanneer jij of je partner weggaat?
- Houdt je baby niet van in zijn handjes klappen, samen vrolijk doen of doet hij jou of je partner niet na?
- Kijkt je baby niet naar andere kinderen?
- Is je baby overgevoelig voor geluiden en aanrakingen en raakt hij extra gestrest door veranderingen?
- Is er vaker sprake van agressiviteit, bijvoorbeeld slaan of bijten?
Signalen autisme baby tot 1 jaar
- Je baby lacht niet, maakt weinig oogcontact en brabbelt weinig
- De gezichtsuitdrukkingen zijn meestal hetzelfde
- Er is geen sprake van wijzen, gebaren maken of zwaaien
- Er is weinig sprake van sociale interactie: je baby reageert niet op zijn naam, is niet geïnteresseerd in anderen en trekt zich liever terug
Signalen autisme baby tussen 1 en 2 jaar
- Je baby doet niet aan rollenspel/doen-alsof, bijvoorbeeld praten met zijn knuffelkonijn (fantasiespel)
- Je baby gebruikt nog geen losse woordjes
- Je baby gebruikt nog geen tweewoordzinnetjes, zoals ‘Nee, tillen’ of ‘Auto zitten’ (vanaf 2 jaar)
Wat moet ik doen als ik vermoed dat mijn baby autisme heeft?
Een kind met autisme ziet en begrijpt de wereld net een stukje anders. Door er vroeg bij te zijn, kan hier rekening mee worden gehouden en kan zo het leven een stuk makkelijker worden gemaakt. Het is dan ook belangrijk om erover te praten als je bepaalde vermoedens hebt.
Diagnose autisme baby
Ouders voelen vaak aan of er iets mis is met hun baby en zullen bepaald gedrag dan ook sneller doorhebben. Heb je het idee dat je baby niet reageert zoals andere baby’s? Zoekt hij geen troost, maakt hij geen oogcontact of zijn er andere symptomen die overeenkomen? Dan is het verstandig om een bezoekje aan de huisarts of het consultatiebureau te brengen. Zij kunnen jullie, indien dat nodig is, ook doorsturen naar een specialist. Soms kan er ook iets anders aan de hand zijn, bijvoorbeeld verminderd zicht of verminderd gehoor. In ieder geval is het zeker goed om het te bespreken.